Ekki er annað hægt að segja en að þessi fyrirsögn hafi vakið athygli mína.   Ég hélt að það þyrfti nú mikið til að heilu kvenfélögin gætu farið á hausinn!  

En við lestur fréttarinnar þá kemur samhengið í ljós.  Hér hlýtur umræðuefnið að eiga að vera kvennafélag í fótbolta.

	Kvenfélag í gjaldþrot
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég var að lesa merkilega grein í Morgunblaðinu í dag sem ber heitið "Að færast of mikið í fang", eftir Ragnar Önundarsson fyrrverandi bankastjóra, um stöðu íslensku bankanna í dag sem miðað við þessa grein hans gerir ekkert nema versna dag frá degi.    Staðan er það alvarleg að hans mati að það er ljóst að þörf er á aðgerðum hið fyrsta.   Mæli eindregið með því að þið lesið þessa grein.

Það fór nú svo eins og mig grunaði fyrr í dag að þær stöllur íþróttamálaráðherrann og borgarstjórinn tóku sitt pláss á sviðinu og létu taka eftir sér.  Það eina sem vantaði var að þær syngju saman dúett!!  Ég skil ekki alveg hvað þær voru annars að gera þarna - hvað þá heldur ríkisstjórnin?? Allt í kraðaki og allir í einum hnapp.  Skyggðu á kórinn og aðra þá sem fylgdu landsliðinu út - lækna, nuddara, framkvæmdastjórann og forseta ÍSÍ sem mér fannst nú að hefði mátt hafa meira hlutverk.

Og úr því að þær tvær úr Túngunum, ráðherrann og borgarstjórinn fengu að láta ljós sitt skína - hvar var þá Dorrit?  Stuðningsmaður Íslenska landsliðsins nr. 1 á olympíuleikunum?

Landsliðið og þeirra fylgdarlið átti auðvitað að eiga sviðið og vera þar einir ásamt listamönnunum sem heiðruðu þá.

Ég vil leyfa mér að setja hér inn færslu af heimasíðu Egils Helgasonar frá því fyrr í dag:

--------------------------------------------

Nýjustu færslur

Mér finnst alveg merkilegt að lesa fréttina í Fréttablaðinu í dag um kostnað vegna tveggja ferða mennta- og íþróttamálaráðherra þjóðarinnar á Ólympíuleikanna í Peking.   Heildarkostnaðurinn var tæpar 5 milljónir og allt greitt af ráðuneytinu.   Í fyrri ferðinni voru auk ráðherrans, hennar maki ráðuneytisstjórinn og hans frú.   Í síðari ferðinni - sem hún ákvað að fara í að mér skilst með eins eða tveggja daga fyrirvara til að horfa á íslenska liðið í úrslitaleiknum - fóru hún og hennar maki.  Sú ferð með tveggja nátta gistingu kostaði íslenska skattborgara 2,1 milljón króna.  

Það fyrsta sem mér dettur í hug eftir lestur fréttarinnar er BRUÐL.   Bruðl með almannafé.   Og í þokkabót er ráðherrann að reyna að verja þennan gjörning sinn með því að það hafi verið nauðsynlegt fyrir hana sem ráðherra íþróttamála að fara á úrslitaleikinn.  Stærsta viðburð í íslenskri íþróttasögu.   Ég er alveg sammála því að þetta er stærsti viðburðurinn í íslenskri íþróttasögu en mér finnst það ekki réttlæta það að ráðherrann og hennar maki fljúgi til Kína á kostnað ráðuneytisins og eyði í það 2,1 milljón króna. 

Að ráðherranum skuli síðan detta það í hug að enginn myndi segja neitt við þessu sýnir greinilega hversu algjörlega úr öllum takti ráðherrann er komin við almenning í landinu.   Almenningur sem nýverið var skorað á af forsvarsmönnum ríkisstjórnar að draga saman seglin og gæta aðhalds í þeirri niðursveiflu sem nú gengi yfir.  

Þetta sýnir síður en svo gott fordæmi.

Mér finnst líka merkilegt að ég hef ekkert séð um þetta fjallað hér á síðum mbl.is